Obligacje korporacyjne: Strona internetowa przydatna ale i konieczna
Z emisją obligacji wiążą się obowiązki dotyczące ujawniania i przekazywania różnych informacji inwestorom, którzy papiery zdecydowali się kupić. Ustawa o obligacjach nie tylko dopuszcza formę komunikacji za pośrednictwem strony internetowej emitenta, ale w niektórych przypadkach wręcz nakłada obowiązek korzystania z takiej formy.
Jest sprawą oczywistą, że w przypadku emisji obligacji, czyli sytuacji, w której nabywcy papierów udzielają firmie pożyczki, pojawia się konieczność publikowania dokumentów i informacji dotyczących emitenta oraz powiadamiania obligatariuszy o różnego rodzaju zdarzeniach. Mając na celu ograniczenie pracochłonności i kosztów związanych z tymi zadaniami, ustawodawca dopuszcza, by w części przypadków emitenci mogli te obowiązki spełnić za pośrednictwem publikacji na swych stronach internetowych. Co więcej, odnośnie pewnych informacji wręcz nakłada obowiązek ich publikacji w tej formie.
Dokonując przeglądu zapisów ustawy o obligacjach, można wymienić kilka rodzajów informacji, które emitent jest zobowiązany umieścić na swej stronie internetowej. Większość z nich ma związek ze zgromadzeniem obligatariuszy, a więc dotyczy tylko tych emitentów, którzy istnienie takiego organu przewidzieli w warunkach emisji. Wówczas na stronie internetowej mają obowiązek zamieścić ogłoszenie o zwołaniu zgromadzenia, a po jego zakończeniu, opublikować protokół z przebiegu obrad. W przypadku, gdy emitent nie wyraża zgody na zmianę warunków emisji, jaka została uchwalona przez zgromadzenie obligatariuszy, oświadczenie w tej sprawie także zobowiązany jest zamieścić na stronie. Powinna się na niej również znaleźć informacja o uchyleniu uchwały zgromadzenia obligatariuszy lub o stwierdzeniu jej nieważności. Obowiązek publikacji na stronie internetowej emitenta dotyczy również wykazu unieważnionych dokumentów obligacji (jeśli obligacje mają formę materialną) oraz informacji o łącznej wysokości zadłużenia wynikającego z emisji obligacji przychodowych i o określeniu przedsięwzięcia, jakie jest za ich pomocą finansowane. Jednak ze względu na wagę informacji, co do których ustawa nakłada obowiązek publikowania na stronie internetowej, istnieje jednak także wymóg sporządzania ich w formie dokumentu papierowego i przekazywania ich do przechowania i archiwizowania przez wymagany czas (w praktyce do momentu przedawnienia się wszelkich roszczeń z tytułu obligacji, a więc przez dziesięć lat) wymienionym w ustawie podmiotom. Uprawnione do tego są notariusz, bank lub instytucja kredytowa, mająca siedzibę w Rzeczpospolitej Polskiej, zagraniczna instytucja kredytowa, prowadząca działalność maklerską w Polsce, firma inwestycyjna oraz podmiot prowadzący ewidencję papierów wartościowych. Ta zasada ma na celu uniknięcie wszelkich wątpliwości i ryzyka, jakie mogą wyniknąć z możliwości zmiany treści informacji, po ich umieszczeniu na stronie (na przykład w wyniku działalności hakerskiej).
Ustawa dopuszcza także nieobowiązkową możliwość publikowania na stronie internetowej wezwania posiadacza obligacji do złożenia jej dokument w celu naniesienia w nim zmian treści, wymiany dokumentu lub jego unieważnienia. Na stronie można też zamieścić informację o niedojściu emisji do skutku oraz wezwanie do odbioru wpłaconych przez inwestorów kwot na zakup obligacji.
Oczywiście emitenci mogą wykorzystywać stronę internetową do komunikowania się z obligatariuszami w szerszym zakresie, niż określony w ustawie, pamiętając jednocześnie o przestrzeganiu zasad wynikających z innych przepisów, w szczególności gdy obligacje znajdują się w obrocie na Catalyst.
Piotr Dziura
Członek Zarządu
Gerda Broker
SzostyAkapitIKolejne
