Wstydliwy temat

Właściwie to nawet nie ma się czemu dziwić. Dzisiaj raczej mówi się „jestem Europejczykiem”, jakby chciało się zapomnieć o obowiązku bycia Polakiem. Zresztą jakim tam obowiązku, to przecież powinno się rozumieć samo przez się. Tylko co to znaczy być Polakiem, skoro – choć jedna jest ojczyzna – to prawdziwych Polaków w niej tylu, ile ugrupowań i grupek politycznych. I każdy z nich, rzecz jasna, bardziej Polskę kocha niż inni. Tymczasem, jak stwierdził Aleksander Kamiński w „Kamieniach na szaniec” – „patriotyzm nie polega na przekrzykiwaniu się kto Polskę bardziej kocha. Rzecz w tym, aby po cichu, z zaciętymi zębami, nieco pochylonym karkiem, ale z podniesioną głową żyć w niej i nie uciekać”.

A Władysław Bartoszewski w „Wywiadzie rzece” powiedział Michałowi Komarowi – „dla mnie patriotyzm jest wartością. To znaczy czymś pozytywnym. Postawą wolną od demagogicznych podniet, od paranoicznego węszenia za wrogiem. Postawa na rzecz czegoś, a nie przeciw komuś. Na rzecz godności, która wiąże się nieodmiennie z szacunkiem dla ludzi innego pochodzenia, innej wiary. Bo uznanie różnorodności kulturowej, różnorodności pamięci pokoleń, rozmaitości tradycji wzbogaca wspólnotę państwową. Na rzecz czegoś! Na rzecz szklanych domów! Ja wiem, że dziś Żeromski ...