Opinie: Wojny walutowe A.D. 2015

MAREK ROGALSKI

Główną charakterystyką ostatniego pół roku był mocny dolar. Amerykańska waluta zyskiwała we wszystkich konfiguracjach, dyskontując fakt potencjalnego zacieśnienia w 2015 r. polityki przez FED. Siła trendu wynikała też z faktu, że przez pierwsze pół roku dolar pozostawał tani, gdyż inwestorów wcześniej zaskoczyła zbyt sroga zima w USA, która przełożyła się na wyhamowanie gospodarki. Był to też okres pierwszych miesięcy urzędowania nowej szefowej FED. Janet Yellen, dotychczasowa prawa ręka Bena Bernanke, miała łatkę „gołębia”.

Dopiero kolejne miesiące pokazały jej przesuwanie się w stronę centrum. Seria lepszych danych w drugiej połowie ubiegłego roku pokazała, że amerykańska gospodarcza lokomotywa wyraźnie ruszyła. Tymczasem jednym z największych koszmarów decydentów w bankach centralnych jest czasowe niedopasowanie do zmieniających się warunków, co później nadmiernie dotyka gospodarkę i rynki finansowe (dzieje się tak wtedy, kiedy ruchy stają się bardziej gwałtowne). W końcu ubiegłego roku światło dzienne ujrzał raport przygotowywany raczej na wewnętrzne potrzeby, bo przez ekonomistów jednego z oddziałów FED. Bazując na modelach opartych na zmiennych pochodzących głównie z danych o bezrobociu i inflacji, wskazywał na to, że FED jest już nieco opóźniony na ścieżce podwyżek stóp procentowych. Tym samym ostatnie załamanie się cen na światowym rynku ropy należy potraktować jako „przysługę” zrobioną Amerykanom przez Saudyjczyków. I widać, że decydenci w FED dobrze ją wykorzystali. Na początku grudnia widoczne było ...