Coraz słabsza koniunktura w strefie euro
Do zmniejszenia zagregowanego indeksu PMI przyczyniły się spadek jego składowej dla bieżącej produkcji w przetwórstwie (do najniższego poziomu od grudnia 2014r.) oraz niższa składowa dla aktywności biznesowej w usługach (najniżej od października 2016 r.). W rezultacie wartość indeksu zagregowanego w strefie euro osiągnęła w październiku najniższy poziom od września 2016 r. W całym III kw. średnia wartość zagregowanego indeksu PMI dla strefy euro wyniosła 54,3 pkt., a tym samym październikowe wyniki badań koniunktury stanowią ryzyko w dół dla naszej prognozy, zgodnie z którą kwartalne tempo wzrostu PKB w strefie euro nie zmieni się w IV kw. w porównaniu do III kw. i wyniesie 0,5%.
Pogarszające się perspektywy aktywności w przetwórstwie strefy euro
W strukturze danych na szczególną uwagę zasługują pogarszające się perspektywy aktywności w przetwórstwie strefy euro. Po raz pierwszy od 4 lat zaobserwowano spadek nowych zamówień ogółem w ujęciu miesięcznym, a spadek nowych zamówień eksportowych był najsilniejszy od 5 lat. Ponadto, Wskaźnik Oczekiwanej Produkcji (w ciągu najbliższych 12 miesięcy) zmniejszył się w październiku do najniższego poziomu od grudnia 2012 r. Biorąc pod uwagę wyprzedzający charakter ww. wskaźników, październikowe dane nie dostarczają optymistycznych sygnałów dotyczących perspektyw wzrostu aktywności w przetwórstwie strefy euro. Drugi miesiąc z rzędu czynnikiem ograniczającym spowolnienie bieżącej produkcji w warunkach ograniczonego napływu nowych zamówień była realizacja zaległości produkcyjnych.
Obniżenie tempa wzrostu aktywności gospodarczej w Niemczech
W ujęciu geograficznym obniżenie tempa wzrostu aktywności gospodarczej odnotowano w Niemczech, podczas gdy we Francji zarejestrowano poprawę koniunktury. We Francji na poprawę nastrojów złożyły się obniżenie składowej dla bieżącej produkcji w przetwórstwie oraz wzrost składowej dla aktywności biznesowej w usługach, podczas gdy w Niemczech spadek miał miejsce w przypadku obydwu składowych. W pozostałych gospodarkach strefy euro objętych badaniem (poza Francją i Niemcami) doszło do dalszego pogorszenia koniunktury – wskaźniki dotyczące bieżącej i oczekiwanej produkcji obniżyły się do najniższych poziomów od pięciu lat.
Z punktu widzenia oceny przyszłej koniunktury w Polsce warto zwrócić szczególną uwagę na sytuację w niemieckim przetwórstwie. Indeks PMI dla tego sektora zmniejszył się w październiku do 52,3 pkt. wobec 53,7 pkt. we wrześniu. Spadek indeksu PMI wynikał z niższych wkładów wszystkich jego składowych (dla zatrudnienia, bieżącej produkcji, nowych zamówień, czasu dostaw oraz zapasów). Podobnie jak w przypadku danych dla całej strefy euro odnotowano spadek zaległości produkcyjnych, nowych zamówień eksportowych i nowych zamówień ogółem. Ankietowane firmy zwracały uwagę na mniejszą liczbę zamówień od kontrahentów z branży motoryzacyjnej.
Zmniejszenie nowych zamówień eksportowych w niemieckim przetwórstwie
Zmniejszenie nowych zamówień eksportowych w niemieckim przetwórstwie sygnalizuje wysokie prawdopodobieństwo osłabienia popytu na wytwarzane w Polsce towary stanowiące wsad do produkcji dóbr finalnych (dobra pośrednie). Efekt ten będzie jednak ograniczany przez utrzymujący się silny popyt wewnętrzny w niemieckiej gospodarce. Oczekujemy, że odzwierciedlone w październikowych danych spowolnienie w światowym handlu utrzyma się do końca br. Uważamy, że w I poł. 2019 r. dojdzie do jego ożywienia wynikającego z globalnego ożywienia inwestycji. Stanowi to wsparcie dla prognozowanej przez nas ścieżki dynamiki polskiego eksportu, która w I kw. 2019 r. osiągnie swoje minimum lokalne i wyniesie 3,7% r/r, a następnie wzrośnie do 4,8% w IV kw. 2019 r.
Wyniki badań koniunktury w strefie euro sygnalizują ryzyko w dół dla aktywności w polskim przetwórstwie, co znajdzie odzwierciedlenie w obniżeniu indeksu PMI w Polsce w październiku. Możliwy jest spadek wskaźnika poniżej granicy 50,0 pkt., a więc granicy oddzielającej wzrost od spadku aktywności. Materializacja takiego scenariusza będzie oddziaływała w kierunku spadku kursu złotego i obniżenia rentowności polskich obligacji na krótkim końcu krzywej (patrz powyżej).
Źródło: Credit Agricole
