TSUE: skarga polskiej konsumentki na SARON jako zmiennik LIBOR CHF odrzucona
Przypomnijmy, że chodzi o Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/1847 z dnia 14 października 2021 r. w sprawie wyznaczenia ustawowego zamiennika dla niektórych terminów zapadalności stopy LIBOR dla franka szwajcarskiego (CHF LIBOR), opublikowane w Dzienniku Urzędowym UE L 374 z 22.10.2021 r.
Zgodnie z art. 263 Traktatu o funkcjonowaniu UE każda osoba fizyczna lub prawna może wnieść skargę na akty prawa unijnego, których jest adresatem lub które dotyczą jej bezpośrednio i indywidualnie oraz na akty regulacyjne, które dotyczą jej bezpośrednio i nie wymagają środków wykonawczych.
Z takiej możliwości skorzystała pani Beata Sołowicz, będąca kredytobiorcą kredytu, którego oprocentowanie obliczano do końca 2021 r. w oparciu o wskaźnik LIBOR CHF.
Sprawa T-725/21
W pierwszej połowie listopada wpłynęła do Sądu UE jej skarga przeciwko Komisji Europejskiej, a sprawa otrzymała sygnaturę T-725/21. Sprawa była wówczas opisywana w mediach.
Pod koniec stycznia 2022 r. Sąd UE wydał postanowienie w tej sprawie, w którym odrzucił skargę i obciążył skarżącą kosztami jej postępowania.
Uzasadnienie postanowienia Sądu
W treści postanowienia z 28 stycznia 2022 roku, Sąd stwierdził, że: „skarga nie zawiera, choćby pobieżnie, zarzutów na poparcie skargi. Ponadto, cytowanie prawa Unii, które ma wskazywać kwestie prawne podniesione w skardze, nie spełnia wymogów art. 21 akapit pierwszy statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, jak również wymogów art. 76 lit. d) regulaminu postępowania.” – w ten sposób w motywie piątym.
Ponadto, w motywach szóstym i ósmym Sąd uznał, że „skarga nie została sformułowana w sposób wystarczająco jasny, precyzyjny i spójny, aby umożliwić stronie pozwanej przygotowanie obrony, a Sądowi wydanie orzeczenia w przedmiocie skargi i dlatego niniejszą skargę należy odrzucić jako oczywiście niedopuszczalną bez konieczności doręczenia jej stronie pozwanej ani bez konieczności orzekania w przedmiocie wniosku o rozpoznanie sprawy w trybie przyspieszonym.„
W postanowieniu wyjaśniono, że zostało ono podjęte, gdyż jak wynika z wypracowanej linii orzeczniczej TSUE, w celu zapewnienia pewności prawa i prawidłowego administrowania wymiarem sprawiedliwości do tego, by skarga była dopuszczalna, konieczne jest, by istotne okoliczności faktyczne i prawne, na których się ona opiera, wynikały, choćby w sposób zwięzły, lecz spójny i zrozumiały, z samej treści skargi, tak aby umożliwić stronie pozwanej przygotowanie obrony, a Sądowi wydanie rozstrzygnięcia w przedmiocie skargi.
Niestety, z uwagi na fakt, że skarga nie została upubliczniona, nie mamy możliwości samodzielnej oceny stanowiska Sądu UE.
