Rynek finansowy: W Sopocie o przyszłości

Podczas III Europejskiego Kongresu Finansowego najważniejsze postaci gospodarki przez trzy dni debatowały o sposobach rozwiązania na jważniejszych problemów stojących przed polskim rynkiem finansowym.

Jacek Uryniuk

Kongres zainaugurował wykład ministra finansów Jacka Rostowskiego. Podczas swojego wystąpienia szef resortu finansów skoncentrował się na konieczności powołania tzw. unii bankowej. Jego zdaniem współczesna Europa potrzebuje rozwiązania składającego się z trzech elementów: wspól – nego nadzoru bankowego, systemu kontrolowanej upadłości instytucji finansowych oraz systemu gwarancji depozytów klientów. – Jeżeli zapytalibyśmy mieszkańców krajów z tzw. starej UE o to, czy tak a bankowa unia jest potrzebna, to jeszcze kilka lat temu z pewnością odpowiedzieliby, że nie. Przecież przez tyle lat spokojnie obywali się bez niej.

Ale wszystko zmieniło się po 2008 r. Kryzys wszystkim uwydatnił, że wspólnota europejska nie może funkcjonować bez wspólnego nadzoru nad systemem finansowym – mówił Rostowski. Jego zdaniem w społeczeństwach nowych krajów unii, takich jak Polska, gdzie większość banków jest własnością międzynarodowych grup kapitałowych, potrzeba stworzenia paneuropejskiej unii bankowej jest rozumiana już od dawna.

Możliwość wyboru

Minister finansów przekonywał, że brak unii bankowej oznacza koszty dla rządów i przedsiębiorstw, np. w postaci wyższych kosztów finansowania. W rezultacie słabe gospodarki krajów południa Europy nie pozwalają rosnąć ich bankom, a słaby sektor finansowy uniemożliwia osiągnięcie wzrostu gospodarczego i wyrwanie się tych państw z recesji. – Trzeba przerwać te błędne koło, bo północna Europa, będąca obecnie w lepszej sytuacji makroekonomicznej, nie będzie miała szans na trwały wzrost gospodarczy, jeżeli recesja nie zakończy się także na południu – powiedział Jacek Rostowski.

Szef resortu finansów stwierdził, że podstawowe zasady nadzoru nad bankami zostały już wynegocjowane. Polska, jako kraj spoza strefy euro, będzie miała wybór, czy przystępować do niego przed przyjęciem wspólnej waluty, czy nie. Dalszych negocjacji wymagać będą reguły uporządkowanej upadłości banków. Zdaniem Jacka Rostowskiego, ze względu na rozbieżne interesy różnych krajów, ostateczne rozwiązanie będzie mało skuteczne, co opóźni wejście na ścieżkę wzrostu gospodarczego niektórych państw. Najwięcej problemów będzie jednak z wypracowaniem zasad zabezpieczenia depozytów. – Prawdopodobnie wynegocjowane rozwiązanie będzie się opierać na systemach krajowych, z pewnymi tylko elementami wspólnymi – powiedział minister finansów.

Do tematu unii bankowej odnosili się także Steffen Kampeter, sekretarz stanu w ministerstwie finansów Niemiec, Joschka Fischer, wicekanclerz Niemiec w latach 1998-2005, Janusz Lewandowski, komisarz UE ds. budżetu i programowania finansowego oraz Boris Vujčić, prezes narodowego banku Chorwacji.

Bezpieczeństwo finansowe a integracja

Temat tego, czy i na jakich warunkach do unii bankowej powinny przystąpić kraje spoza strefy euro, powrócił w późniejszej debacie „Bezpieczeństwo finansowe a integracja Unii Europejskiej”, moderowanej przez Jana Krzysztofa Bieleckiego, przewodniczącego Rady Programowej EKF. – Outs have doubts – trafnie skwitował wątpliwości krajów spoza strefy prof. Dariusz Filar z Uniwersytetu Gdańskiego. Między uczestnikami panelu wywiązała się żywa dyskusja, podsycana przez prof. Avinasha Persauda z London Business ...