Rynek finansowy: Nie tylko o franku

Karol Materna

Zagadnieniom tym poświęcona była ostatnia część Forum Bankowego – debata ekspercka zatytułowana W poszukiwaniu dróg rozwiązania problemu kredytów mieszkaniowych w CHF. W panelu, prowadzonym przez red. Pawła Czuryłę z Rzeczpospolitej, wzięli udział prof. dr hab. Janusz Czapiński z Wydziału Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego, Lidia Jabłonowska-Luba – wiceprezes zarządu mBanku, Zbigniew Jagiełło – prezes zarządu PKO Banku Polskiego, dr hab. Krzysztof Kalicki – prezes zarządu Deutsche Banku Polska, Mariusz Kostera – wiceprezes zarządu Banku BPH, Iwona Kozera – partner, szef grupy Rynków Finansowych EY, Marcin Prell – członek zarządu BZ WBK S.A oraz Krzysztof Pietraszkiewicz – prezes Związku Banków Polskich

Skrywana prawda o frankowiczach

– Problem frankowiczów ma charakter bardziej polityczny aniżeli społeczny – stwierdził prof. Janusz Czapiński. Wbrew rozpowszechnionym opiniom, kredytobiorców frankowych znacznie rzadziej trapią problemy finansowe aniżeli osoby, które zaciągnęły kredyty w polskiej walucie – ponad 24 proc. frankowiczów jest w stanie regularnie zaoszczędzić jakąś część dochodów – a jedynie 8 proc. w przypadku kredytobiorców złotowych. Problem ze spłatą samych rat kreinicjatydytu z osiąganych zarobków deklaruje 2,5 proc. kredytobiorców złotowych i tylko 1,1 proc. frankowych.

Prezes Deutsche Bank Polska, Krzysztof Kalicki, wskazał na świadomie podejmowane działania dezinformacyjne odnośnie kredytów walutowych. – Ktoś rzucił parę – moim zdaniem – nieodpowiedzialnych opinii na temat regulacji prawnych. Trudno się dziwić, że ci, którzy mają interes, próbują wywrzeć presję o charakterze lobbystycznym po to, żeby coś uszczknąć – zauważył. Spotkać można np. sugestię, jakoby to bank odpowiadał za ryzyko kursowe leżące po stronie kredytobiorcy. – Banki odpowiadają, owszem – ale za ryzyko kredytowe. Nie za ryzyko kursowe swoich klientów – powiedział Krzysztof Kalicki.

Mitem jest również pogląd, jakoby kredyty walutowe – w szczególności te udzielane we franku szwajcarskim – tak naprawdę stanowiły zobowiązania o charakterze złotowym. – To nieprawda, umowy dotyczą kredytu udzielonego w CHF, sektor bankowy brał te franki, zaciągał zobowiązania, po to żeby udzielić kredytu we frankach – przypomniał prezes Kalicki. W konsekwencji fałszywy jest inny argument przytaczany przez przedstawicieli kredytobiorców – jakoby zobowiązanie, pomimo dokonywanej spłaty, regularnie rosło. – Jeśli ktoś mówi, że spłaca kredyt, który się nie zmniejszył, to jest to krerównież nieprawda – we franku, czyli w walucie, w której kredyt został zaciągnięty, on się zmniejszył – stwierdził prezes Deutsche Banku