Rynek finansowy: Coraz głębiej, coraz dalej

Jerzy Bródniewicz

Z prostej przyczyny – idea uporządkowanej likwidacji wydaje się na tyle pociągająca, że tę koncepcję próbuje się zastosować nie tylko wobec sektora bankowego, ale także wobec pozostałych firm finansowych i ich otoczenia. Można nawet mówić o pewnym wyścigu, bo prace toczą się równolegle nie tylko pod egidą Komisji Europejskiej, ale także pod sztandarem Financial Stability Board oraz w wielu krajach, także w Polsce. Jak widać moda na narzucanie własnych standardów branżowych to domena nie tylko firm technologicznych.

A zaczęło się od…

… wspólnego źródła, którym jest dokument przyjęty przez kraje grupy G-20 w listopadzie 2011 r., czyli Key Attributes of Effective Resolution Regimes for Financial Institutions, który można przetłumaczyć jako Kluczowe cechy efektywnych systemów uporządkowanej likwidacji instytucji finansowych. Jeśli jednak zagłębimy się w jego treść, znajdziemy rozwiązania, które pojawiły się rok wcześniej w Stanach Zjednoczonych w ustawie Dodda-Franka (Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act 2010). Powracając jednak do Kluczowych cech… i G-20, to w czerwcu 2012 r. przywódcy tej grupy państw potwierdzili gotowość budowania krajowych systemów uporządkowanej likwidacji właśnie na ich podstawie, z jednoczesnym zaleceniem dalszych prac nad propozycjami tam przyjętymi, jak np. o międzynarodowych grupach zarządzania kryzysowego czy porozumieniach o współpracy nadzorców.

Warto tu zwrócić uwagę na jedną rzecz.

Wprawdzie na liście instytucji systemowo ważnych znalazły się wtedy wyłącznie grupy bankowe o zasięgu globalnym, jednak sam dokument ma szersze zastosowanie, bo mówi o instytucjach finansowych. A w takim podejściu mieszczą się zarówno firmy ubezpieczeniowe, inwestycyjne czy też podmioty, które tworzą infrastrukturę rynków finansowych, jak np. instytucje centralnego kontrpartnera CCP. Można zatem powiedzieć, że jest to jeden z kierunków ekspansji koncepcji uporządkowanej likwidacji, czyli obejmowanie nią kolejnych sektorów z branży finansowej. Na obecnym etapie zakres podmiotów, do jakich stosuje się te procedury jest różny w poszczególnych krajach. Polski projekt uporządkowanej likwidacji odnosi się tylko do sektora bankowego.

Drugi kierunek rozwoju to przenoszenie koncepcji wypracowanych pierwotnie dla systemowo ważnych banków o znaczeniu globalnym – G-SIBs (global systemically important banks) szczebel niżej, czyli do kategorii systemowo ważnych banków, ale o znaczeniu krajowym – D -SIBs (domestic systemically important banks). Formalnie znalazło to odzwierciedlenie w prośbie G-20 skierowanej w listopadzie 2011 r. do Bazylejskiego Komitetu Nadzoru Bankowego oraz do Financial Stability Board o dostosowanie rozwiązań przyjętych dla G-SIBs także dla grup bankowych o znaczeniu krajowym. A tak na marginesie – grupy te na ogół bardzo aktywnie działaj w innych krajach, co oznacza, że i w tym przypadku kwestia przeprowadzenia likwidacji uporządkowanej na terenie różnych jurysdykcji będzie jednym z kluczowych zagadnień.

Zasadnicze punkty

Jeśli sięgniemy do Kluczowych cech efektywnych systemów uporządkowanej likwidacji instytucji finansowych oraz do zaleceń, które zostały wydane jako rozwinięcie zamieszczonych tam tez – to możemy określić warunki instytucjonalno-organizacyjne, jakie muszą być spełnione.

Są to:

• Grupy zarządzania kryzysowego – ...