Redaktor Naczelny Finansowania Nieruchomości: wrzesień 2012
Kolejny numer kwartalnika “Finasowanie Nieruchomości" pojawia się momencie zanikania pozytywnych tendencji rozwojowych w gospodarce oraz rynku finasowania nieruchomości w Polsce. Przez wiele lat starania Związku Banków Polskich i innych środowisk szły w kierunku tworzenia jak najlepszych technicznych, proceduralnych i merytorycznych rozwiązań w zakresie produkcji mieszkań i zwiększania efektywności obrotu nieruchomości przez tworzenie instrumentów finansowych, narzędzi i baz danych poprawiających ilość i jakość transakcji na rynku finansowania nieruchomości.
dr Zbigniew Krysiak
Przewodniczący Rady Programowej
kwartalnika „Finansowanie Nieruchomości”
Życie i procesy gospodarcze, nie tylko w Polsce, stają się z roku na rok coraz bardziej złożone, a ich efektywność jest redukowana między innymi przez takie zjawiska, jak rosnący ruch w transporcie i tzw. korki. Wzrost populacji i gęstości zaludnienia pociąga za sobą potrzebę innych rozwiązań w zakresie aranżacji infrastruktury w zakresie nieruchomości komercyjnych i mieszkaniowych, w taki sposób, aby w jednym miejscu łączyć funkcjonalność i potrzeby mieszkańców, a jednocześnie pracowników.
Łączenie lokalizacji przedsiębiorstw z mieszkaniami dla pracowników, wraz z zapleczem kulturalnym i edukacyjnym, będzie w przyszłości silnie determinowało efektywność gospodarczą oraz jakość życia, a także zadowolenie. W tym kontekście nie źródła finasowania nieruchomości stają się barierą w rozwoju, ale brak synergetycznych i partnerskich rozwiązań i działań przy realizacji funkcjonalnych i przyjaznych, z punktu widzenia uciążliwości życia obywateli oraz efektywnych ekonomicznie obiektów nieruchomościowych.
Wydaje się, że bez inicjatyw o charakterze strategicznym na szczeblu rządowym i samorządowym nie da się tworzyć z rynku nieruchomości koła zamachowego dla gospodarki w Polsce. W jaki sposób ryzyko i trudna sytuacja może być wyzwaniem do tworzenia wartości? Tworzenie wartości w warunkach ryzyka jest wyzwaniem intelektualnym, które jest znacznie ważniejsze dla praktyki niż teorii. Ryzyko jest swego rodzaju “sprzymierzeńcem”, którego rozsądne podejmowanie prowadzi do wzrostu wartości, zaś unikanie – do destrukcji. Warto w tym kontekście zastanowić się, jakie są praktyczne możliwości w otoczeniu samorządów, uczelni i innych istotnych grup instytucjonalnych, które mogą być uruchomione przez odpowiednie strategiczne inwestycyjne i legislacyjne działania rządu w Polsce.
Mając nadzieję na pozytywne refleksje po lekturze przekazywanego numeru Kwartalnika, pozostaję z poważaniem