IT@Bank 2013: Więcej silników, mniej pomników

W kończącej się perspektywie unijnej polskie banki zaangażowały ogromne środki w rozwój polskich firm. Które przedsięwzięcia Pana zdaniem zasługują na specjalną uwagę?

– W ostatnich sześciu latach polski sektor bankowy uczestniczył, w różnych segmentach gospodarki, we współfinansowaniu projektów unijnych. W sumie wyasygnował na ten cel ok. 35 mld zł, co pozwoliło zrealizować projekty o łącznej wartości 130 mld zł. Wśród nich było kilka przedsięwzięć, szczególnie zasługujących na uwagę. Mam tu zwłaszcza na myśli te realizowane w pierwszej fazie we współpracy z Krajowym Funduszem Poręczeń Kredytowych.

Gdy go zlikwidowano w 2009 r., doszło do pewnej zapa¬ści w finansowaniu firm w Polsce. Dlatego też poczyniliśmy wysiłki poprzez Krajowy Punkt Kontaktowy, by sześć polskich instytucji finansowych wzięło udział w realizacji projektów wchodzących w skład programów ramowych Unii Europejskiej. Dzięki temu uruchomionych zostało kilka tysięcy start-up, a znacząca część projektów miała charakter modernizacyjny i innowacyjny. Na szczególną uwagę zasługuje kilkaset projektów zrealizowanych według opracowanego w Polsce specjalnego systemu inżynierii finansowej. Myślę tu o kredycie technologicznym. Zaangażowanych w to przedsięwzięcie, obok Banku Gospodarstwa Krajowego, jest ok. 20 banków komercyjnych..

Na początku tego roku, podsu¬mowując udział sektora banko¬wego w finansowaniu i zdobywaniu funduszy unijnych dla polskich firm, postulował Pan odejście od dotacji i zastąpienie ich modelem gwarancyjno-poręczeniowym. Czy od tego czasu coś się zmieniło?

– W ostatnich kilku latach mocno dyskutowaliśmy z rządem w sprawie zmiany ustawy o wspieraniu innowacyjności. I w efekcie nastąpił tutaj znaczący postęp, aczkolwiek uważam, że ciągle powinniśmy obserwować, jakie bariery pojawiają się na drodze do unowocześniania polskiej gospodarki, co przeszkadza polskim przedsiębiorstwom w rozwoju i innowacyjności.

Czy pojawią się nowe instrumenty finansowania, z których będą mogły skorzystać polskie przedsiębiorstwa?

– Oczywiście, że tak. Najlepszym tego przykładem jest niedawno ogłoszony, wspólnie z Ministerstwem Nauki i Szkolnictwa Wyższego, projekt, w którym uczestniczą Raiffeisen Polbank, Bank Pekao i Deutsche Bank. Przedsiębiorcy uzyskają dzięki niemu dostęp do atrakcyjnych instrumentów zwrotnych europejskich instytucji finansowych. W grę wchodzą olbrzymie środki, maksymalne dofinansowanie może sięgać nawet 3 5 mln zł. Łączna pula wynosi 800 mln zł.

Wciąż brakuje nam jednak długofalowego programu wsparcia polskich firm i gospodarki.

– Wystarczyłoby nawet, gdyby miał zasięg średnioterminowy, ale musi być stabilny, mieć mocne fundamenty i być starannie zaplanowany. Dorobiliśmy się już kilku cennych inicjatyw, ale żadna nie miała charakteru planowego. Realizowane były przez kilkanaście miesięcy, potem nagle się urywały, a system poręczeń i gwarancji przestawał istnieć. Zdecydowanie lepiej wygląda sytuacja dużych firm, które mogą uczestniczyć w programach realizowanych w ramach Narodowego Centrum Badań i Rozwoju. Myślę, że te rozwiązania, które przygotował rząd, a które mają stymulować współpracę jednostek naukowo-badawczych i przedsiębiorców, wkrótce nabiorą rozpędu. W rezultacie duże polskie firmy wydatnie zwiększą nakłady na naukę i badania.

Czy sektor bankowy zaangażu¬je się w projekty realizowane przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju?

– Niewątpliwie banki mają tu do odegrania swoją rolę. Myślę o końcowym etapie, czyli finansowaniu wdrożeń. Na pewno będą w takich przedsięwzięciach uczestniczyć.