Pod okiem „Lewego”

Tekst i zdjęcia Artur St. Rolak

Mecz bez kibiców to nie mecz, więc niektórzy piłkarze zabrali na Bemowo rodzinę, najczęściej synów. Z trybun słychać było i słowa pocieszenia (dobrze znane z największych stadionów „Nic się nie stało!”), i zachęty: – Wujek, strzelaj! – wujek czy nie wujek, może tylko kolega taty, posłuchał: strzelił i trafił. Ci, którzy nie kibicowali żadnej drużynie, też się nie nudzili, bo padło sporo ładnych goli, choć nie zawsze najładniejsze akcje kończyły się celnym strzałem, bo albo napastnik chybił, albo bramkarz po prostu robił swoje.

Robert Lewandowski, oglądający turniej z plakatu reklamowego, klaskałby, gdyby mógł. Jak nie pochwalić napastnika, który próbował sprytnie, subtelnym dotknięciem piłki zmienić jej kierunek, lecz minimalnie chybił? Jak nie docenić innego, który w podobny sposób zamienił na gola podanie od bramkarza? O „swojakach” nie ma co wspominać, bo zdarzają się nawet najlepszym.

Chichot losu

Najlepsze zespoły uczestniczące w III Turnieju Piłki Nożnej o Puchar Związku Banków Polskich zmierzyły się dwa razy – w ostatniej kolejce fazy grupowej, a potem w finale. W ogóle los okazał się dość ...