Opinnie: Decoupling a Polska

Sebastian Stolorz

W fizyce termin decoupling oznacza zjawisko w którym interakcje pomiędzy obiektami powoli zanikają. W ekonomii określa się tym słowem ewentualny zanik silnego wpływu stanu gospodarki USA na cały świat. Ale w 2006 r. najczęściej wyrażano opinie, że kraje rozwijające się oraz rynki wschodzące wypracowały na tyle znaczący potencjał do samodzielnego rozwoju, że ewentualny kryzys w gospodarce amerykańskiej, czy nawet w strefie euro, nie powinien przemienić się w kryzys globalny, jak to bywało w historii. Rzeczywistość przyznała rację autorom pesymistycznego scenariusza: niepewna sytuacja na rynku nieruchomości w Stanach Zjednoczonych przerodziła się w poważny kryzys, a skala oddziaływania na gospodarkę światową była bezprecedensowa. Teza „decouplingu” upadła, choć w przypadku dość sporych gospodarek, stojących u progu przeklasyfikowania z rynków wschodzących w rynki dojrzałe, można doszukać się pewnych wyjątków…

Nadejście kryzysu nie pozostawiło złudzeń, że trwająca kilka dekad nadpłynność na rynkach finansowych i stale obniżająca się awersja do ryzyka, skończyła się na dobre. Kryzys, niczym linią frontu, rozdzielił gospodarki na donorów i biorców kapitału. W punkcie kulminacyjnym kryzysu rozdział ten okazał się tak silny, że wszystkie kraje naszego regionu były w bardzo jednorodny sposób postrzegane przez rynki. Przecena ich walut sprzed roku była jednym z przykładów percepcji Europy Ś...