Opinie: Lęki eurotyczne

Marek Urbaniak

Otrzymujemy więc np. publikację pod jednoznacznym tytułem „Rozwiązać strefę euro” jako wynik osobistych przemyśleń dwóch znanych ekonomistów praktyków Stefana Kawalca i Ernesta Pytlarczyka. Autorzy w imię właśnie ratowania UE, jako wielkiego sukcesu gospodarczego i ekonomicznego, proponują kontrolowane rozbrojenie niewypału, jakim ich zdaniem okazała się wspólna waluta. Praprzyczynę zła upatrują w trwałej utracie konkurencyjności przez grupę państw zagrożonych z Grecją na czele. A to oznacza, że w tych krajach płace są zbyt wysokie. Gdyby natomiast miały one własną walutę, to w krótkim czasie, każde z nich mogłyby przyjść w sukurs gospodarce, odpowiednio osłabiając własny pieniądz.

Trudno także mówić o całkowitej bezradności państw zagrożonych, skoro zgodnie z zaleceniami międzynarodowych instytucji finansowych mają one podjąć działania fiskalne umożliwiające nominalny spadek płac i świadczeń, a w końcowym efekcie cen. Strategicznym celem jest jednak obniżenie płac, więc tak realizowana polityka deflacyjna ma doprowadzić do spadku produkcji i zatrudnienia, aby w ten sposób skłonić pracowników do akceptowania niższych płac.

W tak poprowadzonym wywodzie jest jednak zakodowana niekonsekwencja. Bo okazuje się, że trudno mówić o braku możliwości uruchomienia ekonomicznych korekt, jeśli nie dysponuje się własną walutą. Można co najwyżej narzekać, że docelowy efekt uzyskany będzie z pewnym opóźnieniem i nie ma możliwości pójś...