Komentarze: Okazji sporo, możliwości mniej

Roman Przasnyski

Ceny złota, po osiągnięciu w połowie lutego na krótko poziomu 1000 dolarów za uncję, dość mocno spadły. Przede wszystkim dynamiczna zwyżka bardzo szybko została zniwelowana. W marcu notowania wahały się w przedziale 910-950 dolarów w rytmie nadawanym przez giełdy papierów wartościowych, skłaniając się wyraźnie do ruchu w dół. Gdy stało się jasne, że na rynkach akcji zagościły trwalsze wzrosty, złoto zaczęło mocniej tracić na wartości. Obecnie odwrotna zależność między sytuacją na giełdach i na rynku złota zastąpiła tradycyjną zależność między złotem a dolarem. Inwestorzy przez kilka lat przyzwyczajeni byli do schematu: im słabszy dolar, tym droższe złoto. Teraz dominuje cykl: im gorzej na giełdach, tym lepiej dla złota, ale i dolara. To ewidentny przejaw przejęcia przez złoto funkcji „bezpiecznej przystani” dla kapitału w czasach niepewności i kryzysu.

W każdym razie od lutowego szczytu notowań do dołka z pierwszej dekady kwietnia złoto staniało z około 1000 do 870 dolarów, czyli o 13 proc. Wydaje się, że to spory spadek, ale jeśli spojrzeć z dalszej perspektywy, dostrzec można trwającą od połowy października ubiegłego roku dynamiczną falę wzrostu cen złota z około 690 do 1000 dolarów, czyli o około 44 proc. Przy niej obecna zniżka ma charakter jedynie niewielkiej korekty. Z punktu widzenia analizy technicznej, w najbliższych tygodniach można się spodziewać spadku ...