NUK w banku spółdzielczym: Doradca godny zaufania

Wiesław Żółtkowski

W bankach spółdzielczych informatyzowano dotychczas ściśle zdefiniowane na zewnątrz procesy z obszaru rachunkowości i sprawozdawczości, podobnie wdrożone zostały niektóre aplikacje dotyczące zarządzania ryzykiem. Banki pozyskiwały oprogramowanie do pomiaru ryzyka operacyjnego, stopy procentowej czy płynności od dostawców zewnętrznych, często na zasadzie czarnej skrzynki, która w sposób nie zawsze zrozumiały generuje raporty akceptowane przez kontrole nadzorcze.

Co to jest konsulting?

Informatyzacja procesu kredytowego i informacji zarządczej nie powinna ograniczać się do wzorcowego oprogramowania, ponieważ de facto trzeba będzie działać poza tym programem. Pojawi się wówczas nierealna opcja dostosowania metod funkcjonowania banku do wymogów systemu. Tymczasem oferowane na rynku programy są z reguły przenoszone z banków komercyjnych i pisane dla innego segmentu klientów. Co więcej, aplikacje dotyczące zarządzania ryzykiem mamy przypisane zwykle do pojedynczych stanowisk pracowniczych, zaś te, które trzeba implementować, obecnie muszą być używane przez większą część pracowników.

Informatyzacja polega na zapisie elektronicznym tego, co w banku wymyśli się i ustali, najtrudniejsze jest wiedzieć, czego się chce. Często jednak trudności sprawia samo nazwanie problemu i zakresu prac. Rodzi się wtedy proste pytanie: poszukiwać rozwiązań samodzielnie, czy zatrudnić doradców i mieć po swojej stronie profesjonalne wsparcie?

Zacznijmy od tego, czym jest konsulting. Są to usługi świadczone przez niezależną i wykwalifikowaną osobę lub osoby w zakresie rozpoznania problemów i usprawnienia działań oraz udzielania pomocy we wdrażaniu przyjętych rozwiązań. Jeśli bank zatrudnia odpowiednich specjalistów, to nie ma potrzeby szukać wsparcia zewnętrznego. Ale na to często nie mogą sobie pozwolić nawet duże banki.

Ekspert… na zawołanie