Kontrowersje wokół opodatkowania usług chmurowych

Kontrowersje wokół opodatkowania usług chmurowych
Fot. stock.adobe.com / Worawut
Udostępnij Ikona facebook Ikona LinkedIn Ikona twitter
Rozwój technologii sprawia, że coraz powszechniejszym narzędziem do archiwizacji danych i do pracy są chmury internetowe. Dane przechowywane są na serwerach znajdujących się często poza granicami Polski. W efekcie usługi takie nie są opodatkowane na terytorium RP. Mimo to fiskus podejmuje liczne próby ich opodatkowania podatkiem u źródła, podkreślają eksperci z Kancelarii Prawnej Skarbiec.

Jednak zgodnie z właściwie jednolitą linią orzeczniczą usługi przechowywania/archiwizacji danych w chmurze nie są ani usługami przetwarzania danych, ani usługami korzystania z urządzenia przemysłowego.

Fiskus nie daje za wygraną, czego przykładem jest jedno z ostatnich orzeczeń WSA w Poznaniu (sygn. akt I SA/Po 89/21).

Co to są: usługi dostępu do chmury?

Usługa dostępu do chmury polega na uzyskaniu dostępu do gromadzonych aplikacji, danych czy innych zasobów informatycznych, które są zlokalizowane na wielu serwerach i dostępne wirtualnie, za pośrednictwem wykorzystania przeglądarki internetowej.

W związku z nabyciem usługi dostępu do chmury internetowej dostawca udostępnia nabywcy miejsce w chmurze

Korzystając z usługi chmury, pliki nie są przechowywane na lokalnych dyskach, lecz bezpośrednio na serwerach zewnętrznego dostawcy. W związku z nabyciem usługi dostępu do chmury internetowej dostawca udostępnia nabywcy miejsce w chmurze. Innymi słowy, podmiot ma do dyspozycji określoną objętość na dyskach zewnętrznych w celu przechowywania swoich baz danych czy plików.

Czytaj także: Paperless i cyfrowa komunikacja z klientem wyznaczą trendy rozwoju firm w 2021 roku

Opodatkowanie podatkiem u źródła

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) – ustala się w wysokości 20% przychodów, z uwzględnieniem postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Jedną z kategorii opodatkowanych podatkiem u źródła jest użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego termin „urządzenie” oznacza: „przedmiot o złożonej konstrukcji, wykonujący lub ułatwiający określoną pracę” lub „mechanizm bądź zespół mechanizmów, służących do wykonywania określonych czynności, pełniących jakąś funkcję; przyrządu”. Z kolei słowo „przemysłowy” oznacza „związany z przemysłem, używany, stosowany w przemyśle”.

Podsumowując, „urządzenie przemysłowe” to takie urządzenie, które przeznaczone jest do wykorzystania w przemyśle i jego zastosowanie wiąże się ściśle z tą dziedziną (por. wyrok NSA w Warszawie z 18 maja 2018 r., sygn. akt II FSK 1395/16).

Czytaj także: Odpowiedzialność za produkty i usługi o charakterze cyfrowym, rekomendacje Komisji Europejskiej

Podejście organu podatkowego

W wydanej interpretacji, która ostatecznie została podważona przez WSA w Poznaniu, organ podatkowy wskazał, że usługi dostępu do chmury internetowej nie mogą być kwalifikowane jako usługi przetwarzania danych. Tym samym organ podzielił stanowisko spółki w tym zakresie.

Niemniej w ocenie organu usługi dostępu do chmury należy sklasyfikować jako korzystanie z urządzenia przemysłowego, a więc opodatkować podatkiem u źródła zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Infrastruktura informatyczna, zarówno w wymiarze wirtualnym, jak i fizycznym, stanowi zespół elementów, który należy traktować jako urządzenie przemysłowe. Serwery, switch’e, routery oraz firewall’e, podobnie jak komputer, są „urządzeniami” i wymagają odpowiedniego oprogramowania.

W ocenie organu usługi dostępu do chmury należy sklasyfikować jako korzystanie z urządzenia przemysłowego, a więc opodatkować podatkiem u źródła zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT

W konsekwencji spółka jest obowiązana, na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, do pobrania od wynagrodzenia wypłacanego na rzecz podmiotu powiązanego z tytułu nabycia tych usług tzw. podatku u źródła.

Stanowisko WSA w Poznaniu

Takie podejście organu podatkowego nie zostało zaakceptowane przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, który w wyroku z dnia 2 czerwca 2021 r., sygn. akt I SA/Po 89/21, uchylił interpretację. Jak zaznaczył w uzasadnieniu „przy kwalifikowaniu danego urządzenia istotne jest, aby dokonywać tego w oparciu o aspekt funkcjonalny”.

WSA wskazał, że dostęp do chmury nie jest przeznaczony do procesu produkcji spółki, dlatego nie może być uznany za urządzenie przemysłowe. Z kolei dostęp do urządzenia służy jedynie do przechowywania i gromadzenia danych, aplikacji i innych zasobów informatycznych.

(WSA) dostęp do chmury nie jest przeznaczony do procesu produkcji spółki, dlatego nie może być uznany za urządzenie przemysłowe

Od powyższej sytuacji należy odróżnić natomiast usługę chmury obliczeniowej. Taka chmura ma szersze zastosowanie niż samo przechowywanie danych. W takim przypadku usługa może podlegać opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce – jako usługa przetwarzania danych (art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT).

Zaistniała sytuacja nie dotyczy jednak chmury obliczeniowej, co jednoznacznie wynika ze stanu faktycznego opisanego we wniosku o wydanie interpretacji.

Kancelaria Prawna Skarbiec

Źródło: aleBank.pl