III Banking Forum: Polska córka niezwykle atrakcyjna

MAŁGORZATA ZALESKA, członek zarządu NBP przypomina, że pakiet regulacji CRD IV ma za zadanie zwiększyć bezpieczeństwo sektora bankowego, jednakże każda zmiana systemowa wiąże się ze wzrostem ryzyka operacyjnego oraz generuje dodatkowe koszty, które trzeba dokładnie skwantyfikować. Pakiet CRD IV zapisany na 700 stronach ma zostać zaimplementowany przez różne podmioty finansowe, zarówno globalne transgraniczne, jak i małe banki spółdzielcze.

Bazylea III: wyzwania bliskie, korzyści dalekie

Zasadne jest więc pytanie: czy rekomendacje bazylejskie zostaną wdrożone w sposób racjonalny? – Pojawiły się zapowiedzi zróżnicowanego podejścia, zaostrzonego wobec systemowo ważnych instytucji finansowych, działających na globalnym rynku europejskim. Niektóre kraje, np. Wielka Brytania czy Szwecja, już teraz mogą ustanawiać własne regulacje ostrożnościowe – zauważa prof. Małgorzata Zaleska. Otwarte jest również pytanie, czy nowe regulacje należy wprowadzać w czasach silnych turbulencji na rynkach światowych? – Pakiet CRD IV ma być wprawdzie implementowany w długim horyzoncie czasowym, tylko czy jesteśmy w stanie przewidzieć, jak będzie wyglądał sektor bankowy za lat kilka i czy obecne wymogi kapitałowe będą adekwatne do sytuacji, która czeka nas w przyszłości?

W dążeniu do jednolitych standardów nie wolno zapominać o odrębności i ochronie banków lokalnych. Nadzorca krajowy powinien mieć prawo decydowania o zakresie implementacji regulacji bazylejskich. Dotyczy to m.in. wliczania funduszy udziałowych do kapitału podstawowego banków spółdzielczych.

– Zapaliło się zielone światełko, ponieważ prezydencja duńska zaproponowała możliwość wprowadzania ostrzejszych norm przez krajowe nadzory z uwzględnieniem lokalnego ryzyka. Miałoby to jednak wymagać każdorazowo akceptacji ze strony Komisji Europejskiej, co nie do końca jest zrozumiałe wobec funkcjonowania już nowych struktur architektury nadzoru finansowego.

Portfele kredytowe w przebudowie

BARTOSZ DRABIKOWSKI, wiceprezes PKO BP zwraca uwagę, że dyrektywa CRD IV zaostrza wymogi płynnościowe w powiązaniu z długoterminowym finansowaniem depozytów. Banki w Polsce historycznie bazują na lokatach detalicznych, a ostatnio również na rosnących depozytach korporacyjnych, w zdecydowanej większości pozyskiwanych na krótkie okresy. Może to spowodować jeszcze większe rozwarcie luki zapadalności aktywów i zobowiązań. – Z jednej strony mamy depozyty o terminie do 3 miesięcy, z drugiej – kredyty hipoteczne udzielane nawet na 30 lat. Dostosowanie tych relacji do istniejących w krajach zachodnich, gdzie 40-50 proc. bazy depozytowej stanowią środki długoterminowe, może być obciążeniem bardzo dotkliwym dla banków. Za lokaty długoterminowe płaci się więcej, stąd należy kalkulować pogorszenie marży i rentowności, a więc także wyników w średnim czy w dłuższym terminie. Poszukiwane będą na rynku instrumenty płynnościowe, np. obligacje, które mogłyby zapewnić kilkadziesiąt procent całego finansowania.

MACIEJ MEDER, dyrektor zarządzający firmy konsultingowej zeb/ przypomina, że banki mogą wzmocnić się na dwa sposoby: podnosząc fundusze własne bądź obniżając aktywa ważone ryzykiem, czyli zmniejszając akcję kredytową. Jeżeli grupie nie uda się pozyskać kapitału z rynku lub też będzie to wiązało się ze zbyt dużym dyskontem do istniejącej ceny akcji, najprawdopodobniej jej uwaga skieruje się na zmniejszenie sumy bilansowej. – Niektóre banki używają niestandardowych metod, co kwestionuje nadzór, albowiem przeniesienie aktywa z wagi ryzyka 45 proc. do wagi 28 proc. trudno nazwać delewarowaniem. To jest wykorzystanie dostępnych operacji księgowych, nie zaś wzmocnienie fundamentów. Banki ...