Bankowość spółdzielcza: Dokąd zmierzamy i co chcemy osiągnąć?

Wrześniowe Forum Liderów Banków Spółdzielczych (FLBS) ukazało w nowej perspektywie wyzwania, wobec których stoi sektor. Uznaliśmy, że to dobra okazja, by wymienić opinie w tym względzie z prezesem Związku Banków Polskich, który od lat konsekwentnie nie ustaje w wysiłkach na rzecz tworzenia optymalnych warunków do rozwoju biznesu w bankach lokalnych.

Obserwując przebieg dyskusji na FLBS, nieodparcie dochodzę do wniosku, że czas debaty ustępuje konieczności konkretnych decyzji i wdrożeń.

– Tegoroczne forum faktycznie było pod wieloma względami szczególne. W pierwszym rzędzie dlatego, że minęło kilkanaście miesięcy od wdrożenia wielu regulacji i decyzji istotnych dla funkcjo­nowania bankowości spółdzielczej, że wymienię nowelę ustawy o bankowości spółdzielczej i bankach zrzeszających, przyjęcie schematu budowy spółdziel­ni systemu ochrony, w efekcie czego w obu zrzeszeniach powstały struktury praktycznie wdrażające IPS. Kilkuset uczestników FLBS było zgodnych co do tego, że w warunkach przemodelowania na poziomie zrzeszeń i wdrożenia sta­tutowych zadań przez systemy ochrony powstały realne przesłanki do wspólnego budowania sukcesu biznesowego. Rów­nież dzięki poprawie pozycji konkuren­cyjnej, a także poprzez poszukiwanie możliwości wyjścia na nowe rynki, przy jednoczesnej obronie dotychczas zgro­madzonych zasobów.

Znaczny rezonans wywołały wystąpienia władz nadzorczych i regulacyjnych.

– To była szczera, konstruktywna roz­mowa. Bez ściemy wskazywano na silne i słabe strony sektora. Pokazywano, co nadzorca, regulator czy odpowiedzialni za politykę gospodarczą mają do zaofe­rowania bankom spółdzielczym i czego w zamian oczekują. Zebrani byli zgod­ni co do tego, że pozycja i waga ban­kowości lokalnej zyskuje na znaczeniu, czemu dał również wyraz wicepremier Mateusz Morawiecki w liście skie­rowanym do uczestników FLBS. Na­kreślił w nim nie tylko rolę banków spółdzielczych w realizacji strategii odpowiedzialnego rozwoju, ale także w finansowaniu lokalnych strategii wy­rosłych z aspiracji i dążeń społeczności w małych ojczyznach.

Wzorem lat ubiegłych w FLBS uczestniczyli również dostarczyciele rozwiązań, dóbr i usług na rzecz bankowości spółdzielczej.

– Oferując nowoczesne rozwiązania, umożliwiają oni niezbędną moderni­zację sektora i podnoszenie na wyższy poziom jakości oferowanych przezeń produktów finansowych. Ze swej strony jako organizatorzy FLBS konsekwentnie apelujemy o zgłaszanie nowych pro­pozycji rozwoju biznesu, redukowania kosztów, optymalizacji wsparcia, rów­nież poprzez budowę centrów usług wspólnych, a wszystko w imię służebnej roli banków spółdzielczych w społecz­nościach lokalnych. Przy okazji proszę mi pozwolić na istotne, jak się wydaje, spostrzeżenie, że każdy bez mała uczest­nik FLBS zgłaszał konkretne, umoty­wowane propozycje rozwiązań w istot­nych dla funkcjonowania bankowości spółdzielczej obszarach. Ta jakościowa zmiana wynika moim zdaniem z faktu zakończenia pewnego etapu prac nad regulacjami o strategicznym znaczeniu, dotyczy to również ich organizacyjnego wymiaru i kontekstu.

Jak postrzega pan technologiczne zaawansowanie sektora?

– To kwestia o kluczowym znaczeniu. Wie­le uwagi poświęcono jej podczas wrześnio­wego FLBS. Technologia to nie wszystko. O jej efektywności i kosztach implemen­tacji decyduje bowiem efekt skali, a co za tym idzie, wdrażanie kompletnej archi­tektury informatycznej w każdym banku z osobna jest nie tylko kontrproduktywne, ale i kosztowne. Standaryzacja i unifikacja w tym względzie to niezbędny warunek efektywności, również w aspekcie bezpie­czeństwa. Mnogość zmian wynikających z postępu technologii, oczekiwań klien­tów, wymogów regulacyjnych generuje sumarycznie koszty, którym żaden bank w pojedynkę nie sprosta. To stanowiło istotną część naszych rozważań.

Gdzie w tym procesie plasować banki zrzeszające i jak na nowo zdefiniować ich rolę we wdrażaniu nowych technologii?

– Sprawa ma szerszy wymiar. Bez wątpie­nia w ostatnich kwartałach wspomniane banki zyskały głębszy oddech i swobodę działania, również dzięki uwolnieniu po­tencjału angażowanego wcześniej na rzecz realizacji zadań przekazanych IPS-om. Koncentracja na kwestiach stricte bizneso­wych, produktach, standaryzacji oferowa­nych usług nie tylko poprawiła mierzalne efekty, ale jakże istotny wizerunek całego sektora i jego odbiór społeczny. Podnosze­nie kwalifikacji pracowników i doskonale­nie wewnętrznej organizacji tylko potwier­dzają słuszność obranej drogi.

Nie byłoby to możliwe bez IPS-u?

– Nie ulega wątpliwości, że dokonania zarządów IPS-ów dowodzą, iż właści­wie zdefiniowały one statutowe zadania i rolę w budowie zaufania, transparent­ności, wspólnotowych relacji w ramach sektora. Co więcej, dzięki ich pracy wiemy więcej o nas samych, naszej kon­dycji, potencjale wzrostu i zagrożeniach wymagających wspólnej troski i uwagi. Prezentacje i wypowiedzi obu prezesów systemów ochrony dowodzą, że zrzesze­nia zyskały istotne wsparcie i wiarygodną ekspertyzę w zakresie poprawy kondycji każdego banku z osobna i sektora jako całości. Stwarza to dobrą perspektywę współpracy z Komisją Nadzoru Finan­sowego i stopniowe delegowanie części zadań realizowanych przez nią w za­kresie kontroli i nadzoru. Informacja, konsultacja i wspólne wypracowywanie optymalnych rozwiązań już dzisiaj stają się faktem i coraz powszechniejszą prak­tyką. Słowem, IPS sprawdził się ...