Bankowość i Finanse | Loża Komentatorów | Jakie działania antyinflacyjne podejmowane są obecnie w innych krajach?

Prof. dr hab. Marian Noga
dyrektor Instytutu Współpracy z Biznesem w Wyższej Szkole Bankowej we Wrocławiu:

Podstawowa metoda walki z inflacją polega na tym, że za wszelką cenę ogranicza się podaż pieniądza, czyli jego ilość w obiegu. Na świecie istnieje 20 szkół ekonomicznych i wszystkie one są zgodne co do tego, że jest to absolutnie kluczowe działanie w warunkach rosnącej inflacji. Wszystkie banki centralne prowadzą badanie tzw. szerokiego pieniądza, M3, celem jest zmniejszenie podaży pieniądza za wszelką cenę, a nie zwiększanie jej, jak to ma miejsce w warunkach polskich. Rzecz w tym, że jak już się dojdzie do spirali cen i płac, to tylko i wyłącznie redukcja podaży pieniądza jest w stanie tę spiralę odkręcić.

W Polsce postępuje się dokładnie odwrotnie: ciągle dosypujemy środków, przy tym nie celujemy, komu powinniśmy udzielić wsparcia, tylko dajemy wszystkim. W innych państwach takie działania absolutnie nie wchodzą w grę. Dochodzi do sytuacji, w której z jednej strony bank centralny podwyższa stopy procentowe, a równocześnie na rynek trafiają coraz większe ilości pieniądza, w rodzaju 13. i 14. emerytury, albo obniżek VAT na żywność. Te ostatnie oczywiście są potrzebne, ale nie każdemu. Ten, kto ma ponadprzeciętne dochody, nie musi korzystać z obniżonych stawek podatkowych, nawet na towary pierwszej potrzeby, a tymczasem też dostaje taką możliwość, i to z automatu. Podsumowując, kiedy wszyscy ekonomiści są zgodni co do tego, że z inflacją należy walczyć poprzez ograniczanie ilości pieniądza w obiegu, Polska postępuje dokładnie odwrotnie.

Prof. dr hab. Jan Szambelańczyk
Katedra Pracy i Polityki Społecznej Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu:

Po bańce spekulacyjnej i globalnym kryzysie finansowym pojawiła się pandemia COVID-19, a gdy widać już było światło w tunelu, inwazja Rosji na Ukrainę zburzyła fundamenty stabilizacji nie tylko w krajach przygranicznych.

Według danych Trading Economics.com roczna inflacja w strefie euro podskoczyła do ok. 10% we wrześniu br., osiągając najwyższy poziom w historii tej strefy i wyższy od prognoz rynkowych (9,7%), zaś różnorakie symptomy wskazują, że to jeszcze nie jest szczyt. Przy czym presja inflacyjna rozprzestrzeniła się z energii na inne rodzaje dóbr i usług. Dodam, że te wartości są nadal bardzo dalekie od danych dla Turcji (ca 84%), a jednocześnie ok. trzykrotnie wyższe niż w Szwajcarii czy Japonii. A co u najbliższych sąsiadów? Dane za sierpień lub wrzesień: Dania 8,9%; Szwecja 9,8%, Niemcy 10,0%, Czechy – jak w Polsce 17,2%, Białoruś 17,9%, Litwa 22,4%, Ukraina 23,8%. Inne kraje transformacji systemowej odbiegają niewiele (Rumunia 15,32%; Węgry 15,6%; Bułgaria 17,7%), albo znacznie (Łotwa 21,5%; Estonia 24,8%).