Argentyna: jak ustabilizować gospodarkę z inflacją w wysokości 50 procent?

Argentyna: jak ustabilizować gospodarkę z inflacją w wysokości 50 procent?
Fot. stock.adobe.com / kikinunchi
Udostępnij Ikona facebook Ikona LinkedIn Ikona twitter
Pod koniec stycznia Argentyna zawarła porozumienie z Międzynarodowym Funduszem Walutowym w sprawie restrukturyzacji pożyczki, w wysokości 44,5 mld USD, której Fundusz udzielił w 2018 r. poprzedniemu centroprawicowemu rządowi Mauricio Macri. Krytycy obecnego porozumienia uważają, że porozumienie jest próbą zatuszowania katastrofalnych decyzji MFW, dotyczących pomocy dla Argentyny i kilku innych niewiarygodnych klientów, pisze Witold Gadomski.

W październiku  2019 roku Macri przegrał wybory z peronistą Alberto Fernándezem, a wiceprezydentem została Cristina Fernández de Kirchner, która już sprawowała funkcję prezydenta i należy do populistycznego skrzydła peronistów.

Cztery i pół roku moratorium na spłatę długu

Fernández też jest populistą, ale uchodzi za bardziej pragmatycznego. Informacja o porozumieniu, które musi być jeszcze zatwierdzone przez zarząd MFW i parlament Argentyny, przyszła na kilka dni przed terminem płatności raty w wysokości 700 mln USD. Argentyna uzyskała cztery i pół roku  moratorium na spłatę długu. 

Rynki dobrze przyjęły informacje o porozumieniu, a obligacje rządowe, które zapadają w 2030 roku, wzrosły o 3 centy w stosunku do dolara, do poziomu 33,2 centa.

21 programów naprawczych

Rząd Fernándeza, który wcześniej przysięgał, że nigdy nie zaakceptuje nowej umowy, która wiązałaby się z cięciami wydatków, ostatecznie zgodził się na stopniowe zmniejszanie pierwotnego deficytu fiskalnego z 2,5% PKB w tym roku do 0,9% w 2024 roku.

Bank Centralny Argentyny ma zmniejszyć finansowanie deficytu z 3,7% PKB w roku 2021, do 1% w tym roku i do blisko zera w 2024 roku.

Pożyczka, jakiej MFW udzielił Argentynie przed przeszło trzema laty była rekordowo wysoka i już wówczas zarząd Funduszu znalazł się w ogniu krytyki. Ten drugi co do wielkości kraj Ameryki Łacińskiej od 1956 roku realizował 21 programów naprawczych, uzgadnianych z MFW.

Od uzyskania niepodległości w 1816 roku dziewięciokrotnie zawieszał spłatę długu zagranicznego. Negocjacje w sprawie restrukturyzacji długu z 2002 roku zajęły aż 15 lat.

Krytycy obecnego porozumienia uważają, że porozumienie jest próbą zatuszowania katastrofalnych decyzji MFW, dotyczących pomocy dla Argentyny i kilku innych niewiarygodnych klientów. Opiera się na założeniu, że gospodarka kraju utrzyma stabilny wzrost. Tymczasem w latach 2018-2020 PKB spadało, przy czym spadek w roku 2020 wyniósł ponad 10%.  

Porozumienia bronią urzędnicy MFW na czele z dyrektorem wykonawczym Kristaliną Georgievą, która oceniła je jako bardziej pragmatyczne od poprzednich.

Ale mało kto wierzy, że gospodarka kraju, w którym inflacja przekracza 50% szybko się ustabilizuje. Máximo Kirchner, który jest synem Cristiny  Kirchner i ważną postacią radykalnego skrzydła peronistów w proteście przeciw porozumieniu podał się do dymisji. Porozumienie nazwał „irracjonalnym” i „nieludzkim”, a działania MFW „błędami i nadużyciami”.

Rezygnacja Máximo Kirchnera i milczenie w tej sprawie Cristiny Kirchner wywołały spekulacje, że pozycja rządu Fernándeza jest krucha i może nie dojść do zatwierdzenia porozumienia.

Źródło: aleBank.pl